An haec ab eo non dicuntur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Hic ambiguo ludimur. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Hoc mihi cum tuo fratre convenit. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Aeque enim contingit omnibus fidibus, ut incontentae sint. Quam si explicavisset, non tam haesitaret.

Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec
ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro.

Omnium enim rerum principia parva sunt, sed suis
progressionibus usa augentur nec sine causa;

Bork: Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.
Sed fortuna fortis;: Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Quis hoc dicit?: Transfer idem ad modestiam vel temperantiam, quae est moderatio cupiditatum rationi oboediens.
Istic sum, inquit.: Sit enim idem caecus, debilis.
Quid ergo?: Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem.

Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Duo Reges: constructio interrete.

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Minime vero, inquit ille, consentit. Et quidem, inquit, vehementer errat; Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Partim cursu et peragratione laetantur, congregatione aliae coetum quodam modo civitatis imitantur; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Bork

Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti.
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina.
Itaque ad tempus ad Pisonem omnes.

Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est.
At enim hic etiam dolore.
Non igitur bene.
Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum. Unum est sine dolore esse, alterum cum voluptate. Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;